- Burgerorganisaties zijn eerder gericht op NU oplossingen, zijn het niet gewend om lange processen aan te gaan, de globaliteit te onderbouwen; ieder heeft een andere stijl van communiceren én ze handelen doorgaans vanuit een directe nood en engagement. Leren de meerwaarde te zien van samenwerken, in partnerschap doelen stellen op langere termijn, … elk brengt zijn eigen kennis in.
- Niemand van de Wooncoalitie ‘claimt’ het partneriaat. We DOEN het samen en hebben een kleine operationele structuur rond een kerngroep waar er afspraken gemaakt worden over wie welk thema opvolgt (aanspreekpersoon voor deelthema’s), wie de interne communicatie voert, wie de externe communicatie voert, wie pers en/of politiek aanspreekt, …
- Hoe krijg je alles blijvend gecommuniceerd naar de ruimere achterban? Hoe hou je voeling, krijg je input, zonder organisaties te veel te belasten … ?
- Blijvend stem geven aan de mensen over wie het gaat, en dat binnen een lang en traag proces.
- Tone of voice in het aanspreken van politiek. ‘Constructief tegen de schenen schoppen’
– Openheid van de politiek: ontvankelijk voor signaal, bereid mee te zoeken naar oplossingen.
– Erkenning van ieders rol (ook: sterkte, expertise)
– ‘30 eisen’ veranderden in ‘30 prioriteiten’
– In verbinding blijven
– Verschillende fracties en politici op verschillende tijdstippen aanspreken. Zo trek je meer en meer mensen mee het bad in (niet enkel Schepen van wonen of welzijn).